Αλήθεια, τι είναι γραφή;
Ποτέ δεν αναρωτήθηκα, μήτε νοιάστηκα να μάθω. Ακόμα κι όταν μισοκλείνω τα μάτια, γέρνω παραδομένη το κεφάλι, χαμογελώ ήρεμα, κάποιες στιγμές θλιμμένα, δακρύζω κάποτε, τις αμέτρητες ώρες που ταξιδεύω στον κόσμο το φανταστικό. Παραδόξως είναι ένας κόσμος ολοζώντανος, συναρπαστικός και πιο πειστικός απ' την πραγματικότητα.
Μοναδικός πρέπει να πω, όπως μοναδική είναι η ύπαρξη του καθενός μας. Η γραφή πιότερο απ' τα βιώματα, τη φαντασία, το όνειρο, είναι μαγεία. Η μαγεία ενός ταξιδιού με πλοίο φορτωμένο ζωή.
Η γραφή. Μια παράξενη ανώτερη δύναμη που σε κάνει να ψάχνεις, να διευρύνεις αδιάκοπα τα όρια μιας κατάστασης, που λέγεται ζωή. Ίσως ζητάς τα όρια μιας ευτυχίας και φτάνεις εκεί που οι στεναγμοί κυλούν γρήγορα και χάνονται, μπερδεύονται μαζί με τις απουσίες, τα κενά, τις επιθυμίες, τις ανεκπλήρωτες. Η γραφή σε μαθαίνει και τη μαθαίνεις κι εσύ. Σημαίνει επιμονή, υπομονοή, χαρά, ήττα, νίκη, γέλιο, θυσία, δημιουργία. Ελευθερία και... χίμαιρα! Ο καθένας κυνηγά τη χίμαιρά του!
Και τι λοιπόν συνδέει ένα μυθιστοριογράφο, με τους αναγνώστες του βιβλίου του. Μα... η αλήθεια. Η αλήθεια μιας σχέσης με ειλικρίνεια, μια ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων και η συντροφία του ταξιδιού. Συνταξιδιώτες ο συγγραφέας κι ο αναγνώστης στο ταξίδι που άλλοτε πορεύεται μέσα σ' ένα διαυγές γαλάζιο κι άλλοτε σε μολυβί σύννεφο πυκνό. Είναι όμως κι άλλος συνδετικός κρίκος που τον άφησα τελευταίο σαν το ευχαριστώ στους δικούς μας που γράφεται σ' έναν επίλογο. Είναι η πιο δυνατή σύνδεση με την ψυχή του συγγραφέα που ζει και υπάρχει, πεταρίζει ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου. Διεκδικεί ένα κομμάτι της ψυχής του αναγνώστη, το απαιτεί, νιώθοντας ότι προσφέρει, συντροφεύει. Είστε εδώ μαζί μου συνταξιδιώτες, σ' αυτήν την παράξενη και - μη σας ξενίζει η λέξη - οδυνηρή πορεία, φανταστική. Συνυπάρχει με τη μαγεία η οδύνη, η μοναξιά, η σιωπή, το συναίσθημα το βαθύ. Το συναίσθημα είναι το νερό που πίνεις όταν διψάς.
Ναι, η ζωή μ' ένα μυθιστόρημα γίνεται όμορφη, δροσερή. Αληθινή ή ψεύτικη η ζωή είναι μάγισσα, είναι αστραπή. Ένας μύθος, μια ιστορία, κάνει το ψέμα της να μοιάζει αληθινό.
Ειρήνη Καλαμάρη
Ποτέ δεν αναρωτήθηκα, μήτε νοιάστηκα να μάθω. Ακόμα κι όταν μισοκλείνω τα μάτια, γέρνω παραδομένη το κεφάλι, χαμογελώ ήρεμα, κάποιες στιγμές θλιμμένα, δακρύζω κάποτε, τις αμέτρητες ώρες που ταξιδεύω στον κόσμο το φανταστικό. Παραδόξως είναι ένας κόσμος ολοζώντανος, συναρπαστικός και πιο πειστικός απ' την πραγματικότητα.
Μοναδικός πρέπει να πω, όπως μοναδική είναι η ύπαρξη του καθενός μας. Η γραφή πιότερο απ' τα βιώματα, τη φαντασία, το όνειρο, είναι μαγεία. Η μαγεία ενός ταξιδιού με πλοίο φορτωμένο ζωή.
Η γραφή. Μια παράξενη ανώτερη δύναμη που σε κάνει να ψάχνεις, να διευρύνεις αδιάκοπα τα όρια μιας κατάστασης, που λέγεται ζωή. Ίσως ζητάς τα όρια μιας ευτυχίας και φτάνεις εκεί που οι στεναγμοί κυλούν γρήγορα και χάνονται, μπερδεύονται μαζί με τις απουσίες, τα κενά, τις επιθυμίες, τις ανεκπλήρωτες. Η γραφή σε μαθαίνει και τη μαθαίνεις κι εσύ. Σημαίνει επιμονή, υπομονοή, χαρά, ήττα, νίκη, γέλιο, θυσία, δημιουργία. Ελευθερία και... χίμαιρα! Ο καθένας κυνηγά τη χίμαιρά του!
Και τι λοιπόν συνδέει ένα μυθιστοριογράφο, με τους αναγνώστες του βιβλίου του. Μα... η αλήθεια. Η αλήθεια μιας σχέσης με ειλικρίνεια, μια ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων και η συντροφία του ταξιδιού. Συνταξιδιώτες ο συγγραφέας κι ο αναγνώστης στο ταξίδι που άλλοτε πορεύεται μέσα σ' ένα διαυγές γαλάζιο κι άλλοτε σε μολυβί σύννεφο πυκνό. Είναι όμως κι άλλος συνδετικός κρίκος που τον άφησα τελευταίο σαν το ευχαριστώ στους δικούς μας που γράφεται σ' έναν επίλογο. Είναι η πιο δυνατή σύνδεση με την ψυχή του συγγραφέα που ζει και υπάρχει, πεταρίζει ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου. Διεκδικεί ένα κομμάτι της ψυχής του αναγνώστη, το απαιτεί, νιώθοντας ότι προσφέρει, συντροφεύει. Είστε εδώ μαζί μου συνταξιδιώτες, σ' αυτήν την παράξενη και - μη σας ξενίζει η λέξη - οδυνηρή πορεία, φανταστική. Συνυπάρχει με τη μαγεία η οδύνη, η μοναξιά, η σιωπή, το συναίσθημα το βαθύ. Το συναίσθημα είναι το νερό που πίνεις όταν διψάς.
Ναι, η ζωή μ' ένα μυθιστόρημα γίνεται όμορφη, δροσερή. Αληθινή ή ψεύτικη η ζωή είναι μάγισσα, είναι αστραπή. Ένας μύθος, μια ιστορία, κάνει το ψέμα της να μοιάζει αληθινό.
Ειρήνη Καλαμάρη